சுவர்ணவல்லியின் சுந்தரகாண்டம் பகுதி -௨

பிறகு தொடர்ந்தார். “அனைவருக்கும் நேற்றிரவு என்ன நடந்தது என்பதைச் சொன்னால்தான் என்னை இந்த மேன்மை பொருந்திய அவை நம்பும் என நினைக்கிறேன்… பரவாயில்லை சொல்கிறேன்…” மன்னனின் பேச்சைக்கேட்ட அனைவரும் அமைதியாகவும் ஆர்வமாகவும் நோக்கினார்கள். மன்னன் மீண்டும் தொடர்ந்தார், “முதலில் ஒரு இருபது நிமிடங்கள் வாய்முத்தமிட்டாள்….” என்று மன்னன் சொன்னதும். “ஆ…. என்ன இருபது நிமிடமா?…. என்ன ஆச்சரியம்… முத்தத்துக்கே இருபது நிமிடமா?… ” என்று எழுந்து நின்று ஆச்சரியப்பட்டார் ஒரு அமைச்சர். அடங்காமுடி முகத்தில் ஒரு பொறாமை வெறியே அரங்கேறிக்கொண்டிருந்தது. ஆனால் அதை அவர் வெளிக்காட்டிக் கொண்டவராயில்லை. “அட இருமைய்யா… மன்னன் பேசும்போது குறுக்கே பேசாதீர்…” என்றார் இன்னோர் அமைச்சர்.

“பிறகு அவளின் மேலாடை, உள்ளாடைகளை அவிழ்த்தேன். மூன்று கொங்கைகள் பார்க்க மிகவும் கட்டுக்கோப்பாக வைத்திருக்கிறாள் அந்தச் சுவர்ணவல்லி…. பிறகு படுக்கைக்கு எடுத்துச் சென்று அவளைக் கிடத்தி கொஞ்சம் சப்பி எடுத்தேன் ஒரு பதினைந்து நிமிடம் ஆகிவிட்டது… ” என்றார். அதே ஆச்சரியப் பைத்தியம் எழுந்து… “மன்னா என்ன பதினைந்து நிமிடமா…?” என்றார். அதற்கு அரசன் பொறுமையாக “ஒரு முலைக்கு ஐந்து நிமிடம் என்றால் கூட பதினைந்து நிமிடம் ஆயிற்றல்லவா?…

பிறகு பாவாடையை உருவினேன் அங்கே எனக்கு மேலும் ஒரு ஆச்சரியம் அவளின் மதனமேட்டில் முடியே இல்லை பளபளவென சவரம் செய்யப்பட்டிருந்தது” மன்னன் சொல்லவே அனைவரும் ஒருசேர ஆச்சரியமாய் “ஆ…! என்ன…?” என்றனர். சபையே அதிர்ந்தது. ஒருவர் மட்டும் “என்ன இது அசிங்கம் அங்கெல்லாமா சவரம் செய்வார்கள்….” என்று விளிக்க, மன்னன் சொன்னார் “அதைப்பற்றி நீர் என்ன கண்டீர் அது எவ்வளவு அழகாயிருந்தது தெரியுமா….”. ஒரு தைரியமான அமைச்சர் எழுந்து “சரியாகப் போயிற்று….! மன்னன் அந்தப் பால்வடியும் புண்டையை விடியவிடியப் பார்த்துக் கொண்டிருந்துவிட்டு காலையில் எழுந்து வந்துவிட்டார் போலும்… பிறகு ஏது அவருக்கு ஓக்க நேரம்” என்றார். சபையே கொல்லெனச்சிரிக்கிறது. அரசன் பொறுமை இழக்கிறார். “அமைச்சரே… நீர் எமது பொறுமையைச் சோதிக்கிறீர்…” என்ற அரசரின் கோபத்தைக் கையமர்த்தி ஒருவர் “மன்னியுங்கள் அரசே அவரை நீங்கள் தான் அரசபையில் இறுக்கம் நிலவினால் விகடம் சொல்ல அமர்த்தியிருக்கிறீர்… அவரும் தங்கள் சிரமமறியாமல் எசகுபிசகாகப் பேசிவிட்டார்” என்றதும் மன்னன் சாந்தமாகத் தொடர்கிறார் “பிறகு நாக்குப் போட்டேன் முடியே இல்லாததால் புதிய அனுபவமாக இருக்கவே சிறிது நேரம் நக்கினேன் மதனநீர் அவளுக்கு அதிகமாகவே சுரந்தது… அவளின் புண்டையின் பருப்பு மற்றும் அதன் உள் இதழ்கள் அவ்வளவு பெரியவை தெரியுமா….? அதில் ஒரு இருபது நிமிடம் போனது,

பின்னர்தான் ஒரு அதிசயம் நிகழ்த்தினாள் அவள்… என் பூளை கையிலெடுத்து வாயில் வைத்து சப்ப ஆரம்பித்துவிட்டாள்… ஆஹா என்ன சுகம் காமலோக தேவதையவள்… என்ன ஒரு இன்பம்…. என்ன ஒரு இன்பம்….” என்று மன்னன் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே அமைச்சர் அமுக்கினத்தேவன் எழுந்து “என்ன அவள் தங்களுடைய சுன்னியை சூப்பினாளா?… எப்படி மன்னா இப்படியெல்லாம் செய்யத்தோன்றியது அவளுக்கு…. சரி எப்படி இருந்தது அது உங்களுக்கு….?” என்று வினவினார்.

அதற்குள் அவையில் இருவர் தங்களுக்குள் பேசிக்கொண்டனர் “மன்னர் சுன்னிதான் சரியாகத்தேய்த்துக் குளிக்காமல் துர்நாற்றம் வீசுமே…. எப்படித்தான் தாங்கினாளோ பாவம் அந்த அழகு தேவதை” என ஒருவர் மெதுவாய்ச் சொல்ல அடுத்தவர் “மன்னன் சுன்னி நாற்றமடிக்கும் என எப்படியைய்யா உமக்குத்தெரியும்…” என சிக்கலான கேள்வியைக் கேட்க, அதற்கு அவர் திருதிருவென விழிக்கிறார்.

மன்னர் தொடர்ந்து சொன்னார், “எப்படியிருந்ததா…..? சொர்க்கத்தையே காட்டிவிட்டாள் அமைச்சரே சொர்க்கத்தையே காட்டிவிட்டாள் அந்த சுவர்ணவல்லி… பிறகு ஒரு இருபது நிமிடங்கள் வாயாலேயே ஓத்தாள்… அதை அவள் ‘ஊம்புவது’ என்று கூறினாள்” என்றவுடன் அனைவரும் ஆச்சரியமாக, “‘ஊம்புவது’ நல்ல பெயர்தான்” எனச்சொல்ல அரசன் தொடர்ந்தார், “பிறகு விந்து கக்கும் நேரத்தைத் துல்லியமாகக் கணித்து வெளியே எடுத்து வேகமாக ஆட்டி அவளின் மூன்று முலைகள் மேலும் ஊற்றவைத்தாள்… வாழ்க்கையில் அவ்வளவு விந்து எனக்கு வந்ததே இல்லை….இப்போது சொல்லுங்கள் அவளை ஏன் ஓக்கமுடியவில்லை என்று புரிகிறதா…?” என்றார். அனைவரும் அருமை என கைதட்டினர்.

அடங்காமுடி “எப்போதுதான் சுவர்ணவல்லியை வேலைமுடித்து அனுப்புவீர்கள்….” என்று கோபமாய்க்கேட்க, அமைச்சர் அமுக்கினத்தேவன் எழுந்து “உமக்கு அடங்காமுடி என்று பெயரிட்டது மிகப்பொருத்தம்தான்..!” எனச்சொல்ல சபையே கொல்லெனச் சிரித்தது….

காட்சி: 5 இடம்: ஆனந்தபாண்டியனின் அந்தப்புறப் படுக்கையறை எண்: 7

“ஏன் மன்னா படுக்கையறையை மாற்றிவிட்டீர்…? என்று மன்னனின் மார்பு முடிகளை வருடியபடி அவன் மடியில் சாய்ந்து சுவர்ணவல்லி கேட்டாள். மன்னன் அதற்கு “23ம் எண் படுக்கையறை கொஞ்சம் அகலம் என நினைத்தேன் அதனால்தான் நேற்று அரங்கேற்றம் வைத்தேன். ஆனால் நம் அந்தப்புறப்படுக்கையறைகளிலேயே இதில்தான் விளக்குகள் அதிகம் பொருத்தப்பட்டுள்ள சிறப்புப் படுக்கையறை…, சரி ஆரம்பிப்போமா…” என எழுந்து ஆடைகளை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தான்.

அவளே எழுந்து மன்னன் உடைகளை அவிழ்க்க உதவினாள். அவளும் மன்னனும் நிர்வாணமானதும் அங்கே இரண்டாம் நாள் கூத்து அரங்கேறியது. மன்னனைப் படுக்கவைத்து அவள் மேலேறிக்கொண்டாள். மன்னன் சுதாரிப்பதற்குள் அவன் நெற்றி கன்னம் உதடு மார்பு என முத்தமிட்டாள். மன்னன் முத்தமழையில் நனையும்போதே அவரது தண்டு புடைத்து நீண்டது. அதைக்கையில் உருவிவிட்டாள் அதன் தோலையும் மீறி சிவந்த மொட்டு வெளியே வந்தது. சுவர்ணவல்லி அதன் தோலைப் பின்னுக்குத்தள்ளி அதன் முனையை முத்தமிட்டாள். பின் அசாத்தியமாக தன் நனைந்த புண்டை வாசலில் வைத்து ஒருமுறை அழுத்தினாள். பிறகு ஒருமூன்றடிப்பாடலைப் பாடினாள்.

பல்லரசுச் சுன்னி பொருத்தி அகண்டதென் னுறுப்பு வல்லரசு சுன்னிநுழை காலமிதில் திகண்டவென் னுறுப்பு சொல்லுதுகாண் கன்னியெனவாமே.

சுவர்ணவல்லியின் பாடல் மன்னனுக்குப் புரியவில்லை. அதற்கு மன்னன் விளக்கம் கேட்க “மன்னர் மன்னா இதுவரை பல மன்னர்களின் சுன்னியை அடைகாத்திருக்கிறது என் புண்டை, ஆனால் உங்கள் சுன்னி செல்லும்போது நான் இன்னும் கன்னியோ எனத்தோன்றுமளவு இருக்கமாக இருக்கிறது.” என்றாள் சுவர்ணவல்லி. மன்னன் “ஆஹா என்ன உந்தன் புலமை…. ” என்றபடி சுவர்ணவல்லியிடம் ஓள்வாங்கிக் கொண்டிருந்தார். சுவர்ணவல்லி வேகத்தைக் கூட்டினாள். கூடவே “ஆ…. ஆ….ஆ….ம்ம்ம்….. ஆ….” என சீராகக் கத்தி அடிக்கடி உதடுகளை ஓரமாக காமரசம் பொங்கக் கடித்தாள். மன்னன் அவளின் ஓளுக்கு தாங்காமல் முனக ஆரம்பித்தார். சிறிது நேரம் கழித்து அவள் ஓய்ந்து படுத்தபடி “மன்னரே… இப்போது நீங்கள் என்மேல் வந்து ஏறுங்கள் ஏறி என் புண்டையைக் கிழித்தெரியுங்கள்” என்று புலம்பினாள். மன்னன் இதற்காகவே காத்துக்கிடந்தவனாய் அவள் பூப்போன்ற வாழைத்தண்டு கால்களை விரித்து தன் ஈரச்சுன்னியை சுவர்ணவல்லியின் புண்டையில் வைத்து இடித்தார். சிறிது தடுமாறிய அது “பொளுக்” கென்று அவள் புண்டைச்சுவர்களைப் பிரித்துக்கொண்டு உள்ளிறங்கியது. இன்பவலியால் துடித்தாள் சுவர்ணவல்லி. ஆனந்த பாண்டியனோ அவனுக்கே உரிய பாவத்தில் தாளத்தில் தூக்கித் தூக்கி அடித்தான்.

அவள் இன்ப முனகல் வெளியேயிருந்த அந்தப்புறப் பெண்டிருக்கெல்லாம் நாராசமாய்க் கேட்டது. “வந்து இரண்டு நாளில் மன்னனின் ஆஸ்தானப் புண்டையாகிவிட்டாள் அந்த பரவேசி, நாமெல்லாம் இனி வழியில் போய் நின்றுகொண்டு வருவோர் போவோரையெல்லாம் ஓக்கவேண்டிய நிலை வரும் பாரேன்….!” என்றாள் மயிரழகி. அதற்கு சூத்தரசி “ஏன் மயிரழகி?… அமைச்சர்கள் இல்லையா…?” என்றாள். “அடிப்போடி… அந்தக் கிழட்டுச் சுன்னிகள் கிழித்தா நம் நமைச்சல் அடங்கப்போகிறது… எல்லாமே போச்சு!…போய்த்தூங்கு இங்கு நின்றுகொண்டு அந்த படாபடோபக் கூதி ஓள்படும் சப்தத்தைக் கேட்டால் எரிச்சல்தான் வருகிறது….” என்று கூறி வெறுப்புடன் உறங்கப் போனாள்.

மன்னன் சுவர்ணவல்லியைப் போட்டு ஓத்துத்தள்ளிக்கொண்டிருந்தார். “ம்ம்….ஆ…ஆ…ஊ…. ஆ….ம்ம்….ஆ…ம்ம்….ஆ…ஆ…ஊ…. ஆ….ஆ…ஊ…. ஆ….” கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் வேகமெடுதபடி அவளின் மூன்று முலைகளிலும் வாயால் நக்கியும் சப்பியும் இடித்தார் அரசர். சிறிது நேரத்தில் தன் விந்துசேகரத்தை சூடாக அவள் புண்டைக்குள் பீச்சியடித்தார் மன்னன். அளவில்லாமல் அது பொங்கி படுக்கையெல்லாம் வெள்ளமாக பரவியது.

இருவரும் கட்டிக்கொண்டு உறங்கிப்போனார்கள். விடிந்தது… மன்னரை எழுப்பினாள் சுவர்ணவல்லி, “மன்னா எழுந்திருங்கள் உடைகளை அணிந்துகொள்ளுங்கள்”. என்றாள். மன்னர் எழுந்து “சுவர்ணா நேற்று நடந்ததுபோல் ஒருநாளும் இருந்ததில்லை… எனக்கு சொர்க்கத்தைக் காட்டிய சுவர்ணவல்லிக்கு அளவில்லாத பரிசை வழங்கவுள்ளேன். அதற்குமுன் ஒரு நான்கைந்து முக்கிய அமைச்சர்கள் உன்னைப் போடவேண்டுமென்று ஆவலுடன் இருக்கிறார்கள்…. நீ இன்று ஓய்வெடுத்துக் கொண்டு நாளை அவர்களுக்கு காலை விரிக்கிறாயா?… இல்லை உனக்கு இரண்டுநாள் ஓய்வு வேண்டுமா….?” என்றார் ஆனந்தபாண்டியன்.

“மன்னிக்க வேண்டும் வேந்தே…. நேற்றே நான் ஒருமுடிவெடுத்துவிட்டேன். தங்கள் சுன்னியிறங்கிய இந்தப்புண்டை வேறு யாருக்கும் விரியாது… நானும் பல நாடுகள் சென்று பல அரசர்களுக்கு ஓழ்விருந்து படைத்திருக்கிறேன்…. ஆனால்…” சுவர்ணவல்லி சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே அரசர் தலையில் இடிவிழுந்தது போலிருந்தது…. “சுவர்ணா….! என்ன சொல்கிறாய்….?” என்றார் உரக்க. “இன்னுமா புரியவில்லை… நான் உங்களைக் காதலிக்கிறேன்…. என்று சொல்கிறேன்” என்றாள் சுவர்ணவல்லி.

மன்னன் அப்படியே ஆடிப்போய் அமர்ந்தார். “ஆவலுடன் காத்திருக்கும் அமைச்சர் பெருமக்களுக்கு நான் என்ன பதில் சொல்வேன்… அய்யோ…. அந்த அமைச்சர் அடங்காமுடிவேறு சாமியாடிவிடுவானே….” என்று புலம்ப ஆரம்பித்தார். மன்னனை நடுக்கம் பற்றிக் கொண்டது. சிறிது நேரம் கழித்துப் பின் தொடர்ந்தார் “சுவர்ணவல்லி!…. இது நடக்கும் காரியமல்ல…. நான் அந்தப்புறமெல்லாம் என்னையே நம்பியிருக்கின்ற பல புண்டைகளுக்கு தண்ணீர் ஊற்றும் கடமையைச் சுமக்கிறேன். அதுமட்டுமல்ல… உன்னை இங்கு தருவித்த அடங்காமுடியை எப்படி சமாளிப்பது…? என்று கையைப் பிசைந்தபடி செய்வதறியாமல் நின்றார்.